Kutaisi
Kutaisi, 20 mei 2016
De bewolking is verdreven. De zon schijnt volop en de stad warmt op. Overal bedrijvigheid. Veel jongeren, meestal werkloos, wonen in hun auto en racen luid claxonnerend door de straten van Kutaisi. De overheid probeert het stof van de armoede van de stad te blazen, maar daar is een lange adem voor nodig. De invloed van een corrupt en verdrukkend Sovjetregime laat zich niet makkelijk wegpoetsen. De jaren ’50 zijn nog aanwezig in het straatbeeld: oud busvervoer dat net niet door de wielophanging zakt, een groot donker postkantoor met kantoortjes waar personeel nog handmatig de post sorteert en stempelt. Een nieuw parlementsgebouw, neergezet volgens de laatste moderne architectuur, moet tegenwicht bieden. De stad mist een open middeleeuws plein. In potentie aanwezig, maar volledig in beslag genomen door het kamikazeverkeer dat roet en ergernis achterlaat. De stad heeft weinig samenhang. Hoe hypocriet: de automobilisten slaan voor iedere kerk een kruisteken, vóórdat ze op een zebrapad bijna een oude vrouw tegen de vlakte rijden of snelheid maken in het drukke verkeer.
Housewine
Kutaisi, 20 mei 2016
Bagrat, gastheer en beheerder van een guesthouse, nodigt mij uit voor zijn zelfgemaakte huiswijn. Hij vertelt over het land en brengt een toost uit op mijn dochter, waarvan ik net een foto heb laten zien. “Poetin heeft in 2008 een stuk land ingenomen en bommen op Zuid-Ossetië losgelaten. De landen bestookten elkaar vervolgens met embargo’s. De Russen draaiden de gaskraan dicht. Georgië kocht vervolgens het gas in bij buurland Azerbeidzjan.” Tot groot verdriet van de Russen moesten ze het door het embargo zonder Georgische wijn stellen, vertelt Bagrat niet zonder overdrijving. Gelukkig ziet hij dat ik een wijnkenner ben. Dat schakelt en schenkt meteen op niveau. De Georgiër drinkt toch een klasse hoger. Naast wijn zelfgestookte wodka bij het avondeten. Voor mij te hoog gegrepen.
De landen in de Kaukasus houden er overschaduwd door de geschiedenis een onderling complexe relatie op na. Georgië maakt samen met de VS en Azerbeidzjan deel uit van een militaire training in Turkije, lees ik in een Georgische krant. Armenië, alleen vriendschappelijk georiënteerd op Georgië, houdt zich afzijdig. Azerbeidzjan en Armenië staan op voet van oorlog. Het gasveld in Azerbeidzjan wordt in 2020 door de Trans-Adriatic Pipeline ontsloten voor Europa.
Fernweh 