18 juni 2010

Sapa is een voor veel toeristen obligate trip naar de eeuwige Viëtnamese rijstvelden. Het plaatsje ligt op ongeveer 1500 meter in een adembenemende omgeving. Overal worden hotels bijgebouwd. Er ligt geen plan aan ten grondslag. Ook hier de opdringerigheid naar bezoekers: de bewoners van bergdorpjes, vaak met een ander etnisch DNA, tooien zich in ‘traditionele’ klederdracht. Per mountainbike zoek ik het twintig kilometer verderop. Vandaar een tocht gemaakt naar het hooggebergte. Daar leven mensen in een een houten getimmerde hut, verbouwen rijst en drijven wat vee. De getrapte rijstvelden zijn voorzien van een geraffineerd irrigatiesysteem.

15 juni 2010

Hanoi is in alle opzichten de tegenpool van Ho Chi Min City of Saigon: meer sfeer, meer charme, rust en kleur. Nou ja relatieve rust dan.  Het oude stadscentrum rondom de kathedraal vermengt Zuid-Europese stijlen met de invloeden uit Zuidoost Azië.

Hue, 13 juni 2010 Het junifestival in Hue, georganiseerd door de Partij, biedt veel ceremonieel vertoon van traditionele dans, muziek en vuurwerk, live uitgezonden op televisie. In de oude citadel, ooit gebouwd naar Chinees voorbeeld, wordt een week lang gefeest. Wat niet op televisie wordt uitgezonden, zijn de grote verkeersproblemen tijdens het festival. Ieder jaar neemt het aantal motorfietsen toe. De staat verergert het probleem door de import van auto’s onmogelijk te maken. Tegelijk wordt de eigen motorbike-industrie beschermd. Onderling uiten mensen veel kritiek op de Partij, die niet in staat is om de bijwerkingen van de opkomende markteconomie te beteugelen. In het openbaar mag de politiek niet worden bekritiseerd. Vooral in de stad wekt het leven een buitengewoon chaotische indruk.

Let op het portret van de Chef!

Qui Nhon, 7 juni 2010

De geboden van het communisme zijn niet meer dan een glazuurlaag. Vooral in de stad gebeurt alles wat verboden is achter een ogenschijnlijk andere functie. Het overweldigende massageaanbod is natuurlijk bekend, maar ook drugs wordt verhandeld in kleine zaakjes. De aanblik van veel panden sterkt de verbeelding. Toch zijn de sporen van het communisme nadrukkelijk aanwezig. Op straat hoor je uit luidsprekers een stichtelijke boodschap, naast de sociaal-realistische propaganda op billboards.

6 juni 2010

Tijdens een avond stappen met een aantal mensen, die voor een Nederlands bedrijf werken, ontmoeten wij Lê, een bij-de-hand meisje van 10 jaar, dat verrassend goed Engels spreekt. Ze verkoopt kauwgom en gaat niet naar school. Laat in de avond struint ze nog alleen door de stad. Ik zal haar en haar famillie meerdere malen ontmoeten. Ik probeer haar te bewegen naar school te gaan.

6 juni 2010

Qui Nhon doet de overweldigende drukte van HCM snel vergeten. Niet alleen zijn de mensen lief en vriendelijk, ook de kleinschaligheid en de rust van een plek aan het strand is een verademing. Maar ook hier heerst stadinwaarts een grotere drukte. Toeristen zijn er niet. Wel enkele Amerikaanse en Japanse mariniers. Alles is markt. Iedereen zijn eigen kleine broodwinning. De prijzen zijn in vergelijking met HCM niet meer dan een fooi.

6 juni 2010

Ik bezoek een medical school en een ziekenhuis, waarvan de armoedige staat aangrijpend is. Het personeel wil graag de conversatie aangaan. De directeur neemt het over en leidt mij rond in zijn school. Studenten lachen.

5  juni 2010

Per nachttrein van HCM-city naar Qui Nhon, aan de kust. Een nieuwe klimaatzone. Vanuit de trein schiet het panorama van het hooggebergte en de eeuwige rijstvelden voorbij. Qui Nhon is een vriendelijk klein oord.

HCM,4 juni 2010

Ook in het zuidelijk gelegen Chinatown schieten de motorbikes als muskieten over de weg, in een ingewikkeld patroon, met veel ophef. Kamikazeverkeer. Chinatown is een oase voor de zintuigen. Smalle verbladderde huizen, deels in Frans-kolniale stijl, met rode lampionnen aan de voorgevel. Pagoden, waar goden worden vereerd. De hier in rook gezette geurstokjes drijven een walm over het altaar langs de in goud opgeschilderde beelden, die in geen enkele opzicht de gouden boeddabeelden van Bangkok evenaren. Verregend stof. Een dagelijkse forse hoosbui zet de straten blank.

Saigon, 4 juni 2010

Met Conimex-airlines naar Saigon. Stewardessen met een sereen poppengezicht in lang paars gewaad. Met enkele stoten de lucht in. Mijn trommelvliezen knisperen. Pijnlijk tot ze terug in de sponningen vallen. Een prachtige landing geeft de eerste beelden in miniatuur prijs: wegen met een onophoudelijke rij motorbikes.