Bangkok, 23 juli 2011

Tijdens een rit prijst een taxichauffeur Thaksin de hemel in en verwijst de beschuldigingen van corruptie naar het rijk der fabelen. Alle grote projecten, zoals de skytrain, zijn volgens hem aan Thaksin te danken, net zoals de verhoging van het minimumloon. Volgens de chauffeur leidt dit niet tot inflatie. De prijzen voor de skytrain worden namelijk verlaagd naar 70 baht. Goedkoop vervoer. Alle vertrouwen. Een politieman verdient ruim 200 dollar per maand. Niet genoeg. Zelfs niet bij de gratis behuizing die hem ter beschikking wordt gesteld. Corruptie is een welkome aanvulling. Eerder zag ik een buschauffeur een motoragent een bankbiljet toeschuiven. De auto rijdt langs de plek waar vorig jaar mensen in protest hun leven verloren. Verderop een school. Sinds vijf jaar wordt het onderwijs op de lagere school tweetalig gedoceerd: Thais en Engels. Kinderen in uniform spelen op het plein. Op de muren van het schoolgebouw is de tweetalige gedachte verwoord. Eerder vandaag bezocht ik een kunsttentoonstelling van het koninklijk huis. Overdadig goud, diamant, tierlantijntjes en met zilver ingeweven textiel. Over de koning niets dan goeds! Het mag het volk wat kosten.  Ik stap uit de taxi. Een laatste tocht door China Town en de Indiase buurt. In een Indiaas restaurant wordt driftig gehandeld. Een man met een tulband telt bankbiljetten. Mensen met nieuwe audioapparatuur verlaten het pand. Ik lees in de Bangkok Post, dat de economische ontwikkelingen van Thailand achter blijven in de regio. Er wordt teveel gekoerst op het toerisme. Te weinig innovatie.

Om 22.00 u. sta ik in de vertrekhal van de luchthaven. Melancholisch, moe en verdoofd door de indrukken. Voorbij.

27 juni 2011

Kleurrijke verkiezingsposters sieren de stad. Een jaar na de bloederige protesten. Thaksin, voormalig president, rijkste man van Thailand en populist, belooft ieder kind een gratis computer en draadloos internet. In 2006 ging hij aan belangenverstrengeling met zijn telecombedrijf ten onder. Alle media heeft hij gemuilkorfd. Meneer zelf renteniert in Dubai en laat het politieke werk in Bangkok vooralsnog aan zijn zus over. Mocht hij terugkomen is een Berlusconiachtig regime waarschijnlijk. De toeristen laten zich weinig gelegen liggen aan de campagne, vermaak genoeg. Thaksin’s partij wil het minimumloon verhogen. De onevenredig verdeelde welvaart tussen stad en platteland verscheurt de natie.