Instrumenten
Yangon, 6 februari 2015,
De stad is niet bij te benen. Hij raast voorbij en laat onverwerkte indrukken achter: een werveling van bedrijvigheid die over de straten waaiert. Mannen fluimen op de keien. Sissend worden gerechten opgediend. De rook van houtvuur slaat op de luchtwegen. Van de Birmezen kookt 90 procent op houtvuur. Weinig beschikken er over elektriciteit. De meeste panden stapelen de armoede etages hoog op. De gevels zijn zwart geblakerd. Het Birmees-Frans stel waar we te gast zijn vertelt dat de tandarts voor de gewone Birmees onbetaalbaar is. Er zijn verschillende klassen en tarieven. Een bezoek aan de tandarts kost een half maandsalaris. De oplossing ligt in de vitrine van een uitstalkast op een overdekte markt die we even later bezoeken: tandartsinstrumenten en ander medisch instrumentarium. Te vinden tussen de uitgestalde kleding en schoonheidsproducten. Voor een spotprijs! We doorkruisen straten met verkopers van enorme voorraden opgestapeld gereedschap. Iedere handelaar zijn specialiteit. We zien er één met honderden tweedehands boormachines, gestript en gedemonteerd en weer opnieuw geassembleerd: mensen hebben nog een relatie met wat ze verkopen. Weten hoe het in elkaar zit.
Yangon
Yangon, 6 februari 2015
Weliswaar heeft een mondiale boycot van twintig jaar de economie van Birma versleten achtergelaten, in Yangon veert ze op. Handel en toerisme nemen toe. Aangekomen in de voormalige hoofdstad, zien we een bonte stroom van mensen, riksja’s, oude auto’s en nog oudere bussen. Een penetrante melange van geuren drijft de neusgaten binnen. Goud van Plastic ligt tussen de overal uitgestalde waar: horloges en speelgoed uit de Chinese fabrieken in giftige kleuren. Buschauffeurs roepen de bestemming vanuit de open deur van hun bus. Stichtelijke boodschappen schallen uit de straatluidsprekers. Op veel plaatsen dampen gerechten op houtgestookt vuur. Een groepje mannen zit rond een pot thee. Rook van een barbecue kringelt erover: een doorkijkje van het volkse leven in miniatuur. Vrouwen dragen een lichtgeel poeder op het gelaat: Tanaka, gemaakt van boomschors, een soort rituele bescherming tegen het zonlicht, iconisch gefotografeerd in de reisgidsen. Ze torsen waar op het hoofd. Koloniale panden zijn zwart aangekoekt. De armoede is nooit ver weg. Tegelijk neemt de economische activiteit van velen toe. Op eigen kracht. Wie geld heeft ruikt zijn kans en investeert.Jongeren beschikken over smartphones, maar de houten plankjes met oude draadtelefoons, waar je voor een paar centen traditioneel kan bellen, zijn nog niet uit het straatbeeld verdwenen.
Chinatown, Bangkok
Bangkok, 4 februari 2015
kruidig geurende gerechten met koriander garen boven brandend vuur op straat. Overal activiteit in dit vitale deel van de stad. Gouden tempels verrijzen op onverwachte plekken. In een groot park, groene long van Chinatown, werken de Chinezen aan het einde van de dag aan hun gezondheid en ontvluchten de dieseldampen die over het stadsdeel hangen. Ze dansen en bewegen op muziek in het park of joggen hun rondjes. Een oase van rust in de luchtvervuilde drukte. Morgen vertrekt vanuit Bangkok onze vlucht naar Yangon.
Fernweh 