Luchtzakken op de rails
Trein, 18 februari 2015
Alle passagiers veren simultaan twintig centimeter op van het stoelzitvlak. Schuddend trekt de trein over het spoor. Als een niet getemd beest werpt de trein zich in de lucht, komt weer in het gareel en werkt dit weer tegen door heftig heen en weer schommelen, waardoor zware bagage vanuit de rekken naar beneden valt. De door de roest aangevreten rails geven niet op en lijken niet te buigen of te barsten. Enkelen werpen fruitschillen door het open raam. Anderen stoppen mandarijnenschillen in hun neus, een plaatselijk gebruik tegen onprettige luchtjes.
Mooie verhalen en foto’s. Ik denk dat ik toch een heel klein beetje (erg) bang was geweest als ik in die trein, zo hoog, op de roestige aangevreten rails, had gezeten!