Groei

Saigon, 9 juli 2011

Het land groeit als kool. Méér fabrieken. Méér vliegtuigen. Méér motorbikes. Méér luxe hotels en appartementen. De  famillie-economie wordt ingehaald door de invloeden van het internationaal grootkapitaal. Ondertussen probeert het Volkscomité met haar vijfjarenplannen de ontwikkelingen in het gareel te krijgen, wat maar nauwelijks lukt. Weliswaar gaat na een periode van staking het minimumloon omhoog, de Saigon rivier, met tientallen fabrieken aan de oever, vervuilt in snel tempo. De trek van Viëtnamezen van het platteland naar de stad leidt tot verkrotting. Het communistisch bestuur wil met sociale huisvesting het tij keren. Alleen Hanoi heeft al 7 miljoen inwoners, die snel in aantal toenemen. De overheid probeert gezinnen uit verwaarloosde monumentale panden uit te kopen en te plaatsen in sociale woningbouw in suburbane wijken. Nog zonder succes, want de meeste famillies die al generaties in het stadscentrum wonen, willen niet weg.

Overal verrijzen enorme bouwprojecten. In Saigon zie ik Viëtnamese bouwvakkers hun lunchpauze doorbrengen, liggend op de stoep.  Ze worden bediend met op straat bereid voedsel. Ondertussen lopen de gehelmde Chinese opzichters stoicijns voorbij. Ook Nederland heeft veel kapitaal in het land uitstaan. Op een terras spreekt een Viëtnamese jongen mij aan: om zijn Engels te oefenen, zegt hij. Zonder bijbedoelingen deze keer. Hij is beleidsambtenaar in Saigon en houdt zich bezig met het maken van vijfjarenplannen en ISO 9001.