Landerigheid

Gavdos, 11 september 2014

Gavdos is puur en desolaat, doet bizar aan en werkt op de lachspieren. Aan de einder vloeit de kleur van het zeewater samen met die van de lucht. De aarde is dor, bezaaid met stof, gruis en keien. Alleen naaldbomen gedijen er. De verhuurder van ons appartement, een Georgiër, lacht als wij hem vragen naar de verzekeringsvoorwaarden van de huur van één van zijn twee auto’s: “Gavdos, no problem!” laat hij weten en overhandigt zonder papierwerk of rijbewijs, de autosleutel. Bij het hoger gelegen Vadsianos, een kruising op een heuvel met een kapel en enkele povere huisjes, leggen we aan en maken foto’s van een in onbruik geraakte tractor, die onder een struik lijkt de poseren in het landschap. Een oudere gebruinde man, eigenaar van het terrein, komt lachend naar ons toe. Hij wijst richting het Afrikaanse continent en roept; “Gadafi!”en vervolgens naar de andere kant: “Italy, mafia, photo?.” Als de man hoort dat we bij Consolas huren, toept hij; “capitalista!” Consolas beschikt over meerdere appartementen op het nabijgelegen Kreta. “Raki?” even later zitten we aan tafel op het terras van zijn woning. Bedreven laat hij een anderhalve literfles raki rondgaan. Plotseling loopt hij weg en komt terug met een lam in zijn arm, dat hij bij Dais in de schoot legt. Bij het ontbijt van Consolas vanochtend  ontmoetten we een Brits ouder stel. Hij schrijver, bekend in eigen land, en zij bekend feministe en actief voor de OVSE. Zij bereidt haar reis naar Soedan voor. Hij schrijft net als vorig jaar een boek op Gavdos. Beiden zijn verhalenvertellers. Ze maken van de ontbijtruimte een theaterzaal.De overheid is volledig afwezig op het eiland. Een eenzame agent, die zijn wagen meestal aan het strand heeft staan, verleent hand- en spandiensten aan een taverne. Drukte ontbreekt, maar binnen enkele jaren zullen ook hier de affiches van Tripadvisor hun intrede doen. Een krekel weet van geen ophouden en ratelt en rinkelt er op los, laat zich door de kracht van de zon niet weerhouden. Intussen is er geen leven op het eiland. Iedereen is landerig of afwezig.