Vrije teugels

Yangon, 7 februari 2015

Tussen een pand van een poelier en een winkel zien we een kleine post van een chirurg en een psychiater. Verderop bij een viaduct laten enkele mensen zich op straat behandelen met kruiden en dubieuze smeerseltjes. De inflatoire bankbiljetten leiden tot logistieke problemen: mensen lopen met een door het bankpersoneel verzorgde plastic zak met bankbiljetten het bankfiliaal uit. Je bent hier al snel miljonair.

Sinds 1964 regeert de zichzelf verrijkende militaire dictatuur met ijzeren hand. Járenlange internationale isolatie van de voormalig Britse kolonie heeft de moderniteit effectief buiten de deur gehouden. Sinds 2009 ziet de junta zich gedwongen de teugels te laten vieren en een meer liberale koers toe te staan. Sindsdien gaat het snel: jongeren schakelen vanuit het niets over op de smartphone. Het zijn er nog enkelen, maar hun aantal groeit. Drie jaar terug nog, moesten zij voor het afsluiten van een G-mailaccount  met paspoort toestemming vragen bij een post van het regime. De vrije teugels van de politiek en de economie polariseren en verdelen het land in de aan het regime verbonden rijken, die hun vermogen zien groeien en de armen, wiens welvaart nauwelijks verbetert. Vastgoedprijzen klimmen. Intussen blijft de overheid stilzwijgend op de achtergrond: zij investeert drie procent van de staatsinkomsten in onderwijs en gezondheidszorg. Meer dan de helft gaat naar het leger. Het resultaat is een niet-functionerend electriciteitsnetwerk, slechte riolering, verbrokkelde wegen, afwezige ordehandhaving, buiten enkele neurotische agenten die tevergeefs het verkeer op de weg in toom proberen te houden en een schrale gezondheidszorg.